151 Y TRI RHYBUDD . O brenau'r maes y dyfna'i wreiddyn I adaw'r llawr yw'r mwyaf cyndyn ; Am hyn bu'r doethion gynt yn doedyd, " Po hwya'r oes melusa'r bywyd." Efelly'r ydym wrth naturiaeth . Yn dewis oedi dydd marwolaeth, Fel un yn rhoi'r peth ddylai gofio Yn mhell o'i olwg heb ei ' styrio. " Dir yw Angau," gwnair cyffesu, Ondetto 'chydig sy 'n ei gredu : Os hen ddihareb ni wna lwyddo Mi draethaf hanes gwerth ei gofio. Pan oedd y ddawns a phawb yn ddiddan , Ar ddydd priodas Siencyn Morgan, Pwy ddaeth i mewn pan llona'r chwareu Ond Henwr penllwyd elwid Angau. Rhoes alwad i'r Priodfab diwall A golwg sad i ' stafell arall, " Rhaid it', " eb ef," roi heibio ' th Briod , " A chyda mi rhaid iti ddyfod . " Beth ! gyda 'th di !" attebai Siencyn, " Gyda'thdi!" besyaryrHurtyn! “ Mor ieuanc oed, a gado ' Mhriod, " Ac heb law hyn, 'dw'i ddim yn barod. 66 Fymeddwliar hynoadeg " Ar bethau eraill sydd yn rhedeg ; " Oblegid heddyw ydyw nodol " Dydd fy neithior diddan ethol. " Pa beth a dd'wedodd ef yn mhellach Ni chefais glywed dim amgenach ; Beth bynag Angau wnaeth ei hebgor I fyw'n y byd am beth yn rhagor.
