Credodd y gŵr dieithr yn y fan mai pobl â phennau pylion a chalonnau oerion oedd yn byw yn nhre Gaernarfon. Nid gwir mo hynny, wrth gwrs. Onid yn ei gynefin ei hun yr oedd y gwladwr? Ac ni fynasai, efallai, ddangos balch ter anweddus oblegid y peth cartref, yn ôl arfer dynion wedi eu myned yn gynghorwyr tref neu geidwaid siopau a thai bwyta. Efallai yn wir mai cymryd y ffordd honno o falchio yr oedd y gwladwr, y ffordd a fydd naw balchach oherwydd ei lleferydd sych a didaro. Neu efallai ei fod wedi blino, a bod arno eisiau swper. A llonydd. Ac anghofio pethau cynefin . . .
Eto, er nad anwir mo'r dywediad mai dibris. pob cynefin, nid cwbl wir mono chwaith.
Littora nativos per se dant picta lapillos,
Et volucres nullâ dulcius arte canunt,
meddai un prydydd gynt. Diau. Ond rhaid myned i rywle arall, efallai, cyn y gwypo dyn hynny. Profiad felly, ond odid, a barodd i fardd arall cynilach na'r cyntaf ddywedyd:
"'Nôl blino'n treiglo pob tref,
Teg edrych tuag adref."
