Y gwanwyn ddwg y wennol
A'i thelyn a'i theulu'n ol
"O dir sy 'mhell dros y môr
I Frydain wen yn frodor,
I wneyd nyth drwy syth yn sad,
A'i gleio yn dynn gload,
Na syfi oddi ar ais oflaen
I ffwrdd fyth, mwy na phridd faen ;
A'i hediadau'n nodedig
I osgo'i ffordd wysg ei phig;
Tu a'r llawr yn troell-wyro,
Gwna frad ednogion y fro;
Braidd na hed heb rydd wanhau,
Yn saeth, i'r fonwes weithiau ;
Ond heibio 'r a, i'w hynt bryf,—
Dyna'i hannel, edn heinyf.
Ym mon to, ym mhen teiau,—ym mol coed,
O! mal y cân heidiau;
Nyddu y dôn, ddau a dau,
Yn gân cariad, gainc orau.
Y deusain priodasol—chwareua'r
Wych yr awen adarol,
I aml swynion mil-seiniol,
Nad ŵyr un wneyd ar eu hol.
Nythu a magu megis—eu rhiaint,
Dyna'u rheol hysbys;
Dyna'u greddf leddf, a di-lŷs,
Dan foli ar dôn felys.
Ond i adar yn dodwy,—Ow! lunio
Galanas ofnadwy;
Gwae i'r plyf gan hogiau'r plwy,
A'u chwiw drem sy'n chwai dramwy.
