Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Gwaith-Gwilym-Hiraethog-CyK.djvu/45

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

CWYMP BABILON.

AETH Babilon fawr yn drigfa cythreuliaid,
O uchder gogoniant y syrthiodd i lawr;
Bwystfilod yr anial, llwynogod a bleiddiaid,
A drigant o fewn ei phalasau yn awr.

Bu unwaith yn eiste'n arglwyddes teyrnasoedd,
A gwaraidd ymgrymai y byd ger ei bron;
Hi fynnai warogaeth a pharch y cenedloedd,
Eu gosod dan ardreth a theyrnged wnai hon.

Pan godai o'i gorsedd, y byd a arswydai,
Y ddaear a grynnai pan deimlai ei thraed;
A nodai bob amser y llwybr a gerddai,
Drwy 'i liwio âg afon lifeiriol o waed.

'Roedd ganddi frenhinoedd yn rhwym mewn caethiwed,
A rhai wedi tynnu eu llygaid i ffwrdd;
Hi wawdiai 'u trueni, a chwarddai eu gweled
Yn disgwyl am friwsion fel cwn dan ei bwrdd.

Yn uchder ei llwydd, hi a dd'wedai,—"Mi fyddaf
Yn ddinas goronog y ddaear i gyd;
Sefydlaf fy ngorsedd rhwng ser y Goruchaf,
Yn ol fy ewyllys y llywiaf y byd."

Jehofah a glybu hyll adlais ei balchder,
A chwarddai mewn dirmyg—"Na, na !" eb efe,
"Er iti roi'th orsedd rhwng ser yr uchelder,
Ystlysau y ffos cyn hir fydd dy le.

"Ag anadl fy ngenau y'th hyrddir oddiyna,
I lawr i ddyfnderau y pwll a thydi;
A holl ardderchogrwydd dy falchder a beidia,
Ym mynwent gwaradwydd y cleddir dy fri."