Er fod priddellau Cymru wen
Yn feddrod i'w thrigolion,
Hil Cymro glân fydd bia'r pen
Gaiff eto wisgo'r goron.
Dyma delyn anwyl Cymru,
Dyma fysedd eto i'w chanu,
Er fod gormes bron a llethu
Ysbryd pur y gân;
Byw yw'n hiaith a byw yw'r galon
Gura ym mynwesau'n dewrion,
Mae gan Gymru eto feibion
A'u teimladau'n dân;
Pan fo'r cledd yn deffro,
Ac eisiau llaw i'w chwyfio,
Mae hon i'w chael o oes i oes
Wrth ysgwydd hael pob Cymro.
Fflamia'i lygad, chwydda'i galon,
Pan y gwêl ormesdeyrn creulon,
Cadw'i wlad rhag brad yr estron
Yw ei bennaf nôd;
Mae llwch ein hanwyl dadau,
Sy'n nghadw dan garneddau,
Yn dweyd yng nghlust pob Cymro dewr
Am gadw ei iawnderau;
Ac mae'n bryniau uchel beilchion,
A'n hafonydd gwyllt a gloewon,
Yn rhoi awgrym cryf mai rhyddion
Ydym byth i fod.
