Gwaelaidd gynt i fugeilio—ai Moesen
Tua meusydd hen Iethro;
Di roddaist hyder iddo,
A braint, a rheolaeth bro.
A'r Salmydd, cynnydd Dduw eu, cof ydyw,
Cyfodaist i fynu;
O fugail, heb ryfygu,
Aeth Dafydd yn llywydd llu.
Minnau, Duw Nef, o mynni,—anerchaf
Hyn o archiad iti;
Bod yn fugail cail Celi;
A dod im' dy Eglwys Di.
Ni cheisiaf gan Naf, o nefoedd—gyfoeth
Na gofal brenhinoedd,
Ond arail wyn ei diroedd,
Duw a'i gwnel,—a digon oedd.