Y BRAWD A ANED ERBYN CALEDI.
A MI yn eistedd yn y glyn,
Yn gwrando ar sŵn y tonnau'n codi,
Mi welwn wr mewn gwisg o wyn,
Yn araf atom yn dynesu;
Hawddgarwch a thangnefedd måd
Belydrent yn ei deg brydweddau :
Yn ngweithiau paentwyr llawer gwlad,
O'r blaen mi welswn y nodweddau.
I fin y dyfroedd rhagddo daeth,
I mewn i'r dyfroedd fe anturiodd;
Yr hon oedd mewn cyfyngder caeth,
Ei phen uwchlaw y llif cynaliodd;
Yn fwyn ymaflodd yn ei llaw,
Ac yn ei freichiau fe'i cymerodd,
Ac wedi tirio 'r ochr draw,
Rhyw fôr o wawl o'u cylch ymdorrodd.
O'u cylch eill dau ymdorrodd fel pe myrdd
Miliynau tonnau'r mor yn heuliau llachar;
A thrwy y gwawl ymnofient hyd eu ffyrdd,
Nid mwy ar wedd a gosgo plant y ddaear :
A phan eu hunwyd hwy â'r dorf ddi-rif,
Y gwawl rhy danbaid bellach wnaeth fy nallu;
Ond sicrwydd ge's, tra'n brudd ar lan y llif,
Ei bod hi mwy yn ddedwydd gyda'r Iesu.
