Tudalen:Gwaith Huw Morus.pdf/17

Ffeind y medre â'i law a'i dafod,
Borthi natur ofer synwyr ar fursenod;
Gŵr penchwiban er yn blentyn,
Gwyddech arno fod rhyw bendro 'n gwyro i goryn.

Mae fo rwan yn heneiddio,
Fe ddarfu'r grym a'r gwres oedd ynddo,
Fe aeth i ddeupen yn lledfedded,
Drwg y mae fo 'n dal mewn diod;
Ymhen pob twmpath cael codyme,
Syrthio yn glyder ar fol y dyner feiol dene;
Da 'r ymdrawodd, dirym droiad,
Safio i wddw ar ol y cwrw a rheiol cariad.

Torri'r drebel isel leisie,
Gwaith nid llesol, dryllio i 'stlyse,
Sigo i dwyfron, torri i lengig,
Ac anrheithio moese 'r miwsig;
Ceisio meddyg, casa moddion,
Er ys dyddie i drwsio'r tanne a'r esgyrn tynion;
I lliw a'i llun a'i llais anynad
Sydd aflawen, ail hwyaden, wael i hediad.

Er bod y cerddor per leferydd
Yn medru chwalu a chwilio i choludd,
Mae diffyg anadl yn i ffroene,
A dwyn i swn o dan i senne;
Mi gyffelyba fwa i feil
I lais lluddedig gwydd ar farrug, gwedd foreuol;
Llesg iawn ydi, llais ci 'n udo,
Fel llais olwyn, ne lais morwyn ar lesmeirio

Llais hwch ar wynt, llais lli yn hogi,
Llais padell bres yn derbyn defni,
Llais hen gath yn crio am lygod,
Tiwnie diflas tan y daflod;