Tudalen:Gwaith Huw Morus.pdf/18

Oer i pharabl yw'r offeryn,
Yn llefaru, gwycha ganu, i gychod gwenyn;
Ni chlywyd gwraig erioed yn grwgnach,
Ped fae'n gruddlan ne'n ystytian, anwastatach.

Ni wrendy neb mo'i lais anhawddgar,
Ond un feddw ne un fyddar,
Haws nag ennill ceniog wrthi
O fewn y plwy gael dwy am dewi,
Di-ddealltus i ddwy ddellten,
Ar wahanu 'n llusgo canu llais cacynen,
Fo gân mwy difai â phric edafedd,
"Hailwlwian," ne ryw driban ar y drybedd.

Caned ffarwel i'w gymdeithion,
Darfu i goel, fe dyrr i galon,
Ni ddoiff o byth ar feddwl serchog,
Oni ddaw dwy ych llaw alluog;
A geiri William gu, er i waeled,
Drebel newydd, a llawenydd ynddi i llonned?
Fo ddaw i'r llan a'i drwstan dristwch,
Os ceiff o, gelfydd was da i ddeunydd, gist diddanwch.

Mae'ch calon hael am fael i filoedd,
A'ch dwy ddwylo'n llwyddo lluoedd,
Mwyn gorff gwrol, a thrugarog,
I gyd ydych, a godidog;
Rhowch er dyn, blodeuyn Cymru,
Ymwared reiol iddo, feiol i'w ddiofalu,
Ac ynte a haedde i rwymo i heddwch,
Rhag iddo i llethu, mae'n hawdd i gyrru i anhawddgarwch.