Tudalen:Gwaith Huw Morus.pdf/77

Na fwrw yno fai ar yr un,
Ond ar d'anwiredd di dy hun,
O anfodd Duw, mewn perffeth lun a'th lunie.

Os dynion chwannog, drygiog drais,
A ddont i'th ddenu à thyner lais,
Na chytuna, cilia, cais
O rwyde malais rodio;
Cydwybod glir a chywir law
A wnant lawenydd ddydd a ddaw
I'r galon brudd, heb golyn braw 'n i briwo.

Y call diball, drwy bwyllus fraw,
A wel y drwg aniwiol draw,
Ac a ymguddia i gadw i law,
Yn nerthol daw oddiwrtho;
A phob un ffol, heb rol, heb raid,
Yn ol ni thry, ni ffy, ni phaid,
Nes i gosbi ymhen y naid i neidio.

Coelia Dduw oni choeli fi,
Dy weithredoedd oll dan ri
Fydd eglur yn dy dalcen di,
Drygioni a brynti a breintied;
Mae'r nos yn ole fel y dydd,
A phob peth cuddiedig fydd
I'r Gwr a'u rhoes, a'i gŵyr, yn rhydd agored.

Y diwiol glân, blodeuol glod,
Ac Ysbryd Duw byw ynddo'n bod,
Sydd hawdd i adnabod dan y rhod,
Oherwydd nod i anwyde;
Ni cheir twyll drwy amhwyll droi,
Na ffug, na ffalsedd, gnafedd gnoi,
Nac un gair drwg, anfoesol, o'i wefuse.