II.
Pob teulu trist sy'n talu treth,
A farnant fynd y byd ar feth,
A throi o'r rhod, heb wybod beth
Sy'n dwyn gor chafieth dynion;
Beth, ond gwaith cenfigen, chwant,
A fu, ac a fydd, yn gerydd i gant,
Wrth ddial pechode'r tade ar y plant a'r wyrion?
Nid oes dim yn temtio'r un
Yn waeth na i felus chwante i hun,
Pen lithier gennynt yn gytun,
I ddonie a'i lun ddiwynned;
Chwant yw'r fam a'r fameth fwyn,
I fagu anwiredd ynddo i ymddwyn,
Nes amlhau, fel dail ar dwyn, i lonned.
Chwant a wnaeth i Efa'n siwr
Wrando ar y sarff, a thwyllo 'i gŵr,
A digio i Cheidwad, cadarn dŵr,
Llywiawdwr, awdwr Eden;
Am geisio mwy na'i hordinhad
Cael i melldithio, hil a had,
A cholli'r cwbwl oedd leshad yn syden.
Wrth chwant, Ahab ehud fu
Yn chwennych gwinllan geinlan gu,
A thwyll y wraig ar ddichell ddu
Yn traws fwriadu'r weithred;
Trwy gau dystioleth gwyr y fall,
I gael y berllan bur ddiball,
Gwiricn-waed Naboth gywir gall a golled.
Y winllan, Ahab, pan y cadd,
Ynddo'i hun fo ymlawenhadd,
