Tudalen:Gwaith Huw Morus.pdf/84

Nid oes dywyllni o fewn y byd,
Na thŵr, na chell, na chastell clyd,
Nad yw angylion Duw bob pryd
Mewn gole i gyd yn gwylio;
Nac un cyfle caeth na rhwydd,
I'r anwireddus, ofer swydd,
Er dyfeisio, i geisio o'u gwydd ymguddio.

Gen nad oes mo'r ffordd i ffoi
I'r un gŵr traws, on'd gore yw troi?
Tristhaed dy galon drwy gyffroi,
Yn dda ti a ddoi 'n dy ddiwedd;
Cais gan Grist iachau dy glwy,
Fel y caffech einioes hwy,
Paham y byddi farw drwy oferedd?

Ag oni fwriwch heibio draw
Ych holl ddrygioni'n llwythi o'ch llaw
Mor ddisymwth ag oedd glaw
Dwr diliw y daw'r dialedd;
Fel afon wyllt pen lifo'n lli,
Nid ellir dal na'i hatal hi
Ych pechod a'ch goddiwedda chwi 'n y diwedd.

A dybi di a'r gydwybod wan,
Tydi sy'n barnu rhai 'mhob man,
Oherwydd rhyw lygredig ran
Yn gwneuthur aniwioldeb,
A thithe a th feie un fath ne fwy,
Y diengi di, er na ddiengan nhwy,
Oddiwrth farn Duw, sy'n barnu drwy uniondeb?

A ddychwelo oddiwrth i chwant,
A'i ddrwg gamwedde lawer cant,