<poem>
86 Robert Owen. Hawdded gennyf gofio am Dano yn ddeg oed, Pan dros riniog ty ei fam Gynta 'rioed Y cychwynnodd efi'w daith Hyd yr enbyd eigion maith, Gyda'i ruddiau bach yn llaith Gan ei ddagrau. Eto, dan ei fynwes wan, Chwydda gobaith am Allu cymorth yn y man Weddwdod ei fam, Wedi dychwel oddi draw Allu dodi yn ei llaw Ffrwyth ei chwys, trwy deg a gwlaw, Am hanner blwyddyn. Pa ymroddiad mor ddi-hun Ag ymroddiad John? Bywyd o anghofio'i hun. Ydoedd bywyd John; Bychan oedd ei oleu'n wir, Eto medrodd weld yn glir Ym mha le gorweddai pur Lwybr dyledswydd. Nid mewn proffes nac mewn cred 'Roedd ei grefydd ef, Ond mewn cyflawni ei ddyled Gyda chalon gref; Ac nid i ddweyd pa beth sydd iawn 'Roedd ei lywodraethol ddawn, Ond i wneuthur hynny'n llawn Ar bob adeg.
