A'r enaid mewn dilif difost,
O'r tân a'r ia, oerfel tost,
Lle gorfydd, celfydd nis cêl,
Cydfod anorfod oerfel,
Tyllau, ffyrnau uffernawl,
Peiriau, dreigiau, delwau diawl;
Gweled pob pryf, cryf yw Crist,
Cornog, ysgythrog, athrist,
Yn llaw pob bydredd yn llawn,
Cigweinau cogau Anawn.
Cedwyd Crist, lle trist bob tro,
Yn dynion rhag mynd yno.
"Astud fod ystad fydawl,
A ddwg llawer dyn i ddiawl,"
Medd Sant Bernad gredadyn,
Ni fynn Duw fod nef ond un;
Ag am hyn o gymhennair,
Onid gan emynau Mair,
Dyn na chymered er da,
Onwyf aml i nêf yma,
Rhag colli, medd meistri mawl.
Drwy gawdd y nêf dragwyddawl.
Ni phery'r byd gyd goed-nyth,—
A'r nef fry a bery byth,
Heb dranc, heb lun yn unair,
Heb orffen, Amen a Mair.
XXVIII.
Y BYD A'R CNAWD A'R CYTHREL.
GWN nad da, gwae enaid dyn
Draw o goelio i dri gelyn;
Y cnawd gan anudonef,
Ni âd, wn, enaid i nef;
A'r cythrel yw'r ail gelyn,
Bwriad tost a wnâ brâd dyn;
