Wil, yr oeddwn yn credu dy fod yn gyfaill i mi, ond y mae dy gyngor yn dangos dy fod yn credu mai llwirgi wyf."
"Gwarchod ni! paid a'm cymeryd yn rhy ddifrifol. Ond dyna fy nghyngor fel yr wyf fi yn gweld pethau ar hyn o bryd. Rhaid i mi dy adael yn awr. Mae Twm Dwt yn ystabl dy dad ers oriau meithion, ac y mae yn hen bryd i mi fod ar ei gefn a'm gwyneb tuag adre. Meddwl am y pethau ddwedais wrthyt, ac os gweli ffordd ragorach allan o'r sefyllfa, dilyn hi, a phaid. gofalu am fy anogaeth i."
Wedi iddo ymadael, aeth Ifor dros ei stori a'i gynghorion lawer gwaith, a thra yn teimlo'n ddiolchgar iddo am yr hysbysrwydd a'r rhybuddion, ac yn gorfod cyfaddef iddo'i hun mai gwir gyfeillgarwch oedd wedi ei arwain yno, teimlai'n ddig wrtho'i hun pan feddyliai fod ei ymddygiad wedi rhoddi lle i Wil i gredu y gallai ddilyn y cyngor rhyfedd oedd wedi roddi iddo mewn cysylltiad â Meistres Delyth,— dychwelyd i Neuadd Urien er diogelu ei groen ei hun, a gadael Delyth i wynebu'r perygl oedd Wil wedi ddarlunio,—perygl oedd wedi dynnu arni ei hun bron yn hollol o'i achos ef! Cyn y gwnai hynny, ie, na breuddwydio am wneyd hynny, os arbedai Duw ei fywyd hyd y bore, a'i ar ei gyfer i'r Castell, pe bai'r peryglon oedd ei hen gyfaill rhyfedd wedi ei rybuddio rhagddyn yn gan cymaint ag oeddent, a mynnai gael dweyd wrth Delyth,— bydded hi Babyddes neu baganes,—ei fod yn ei charu â'i holl enaid, ac nas gallai fyw hebddi. Ac os oedd ganddi hi y filfed ran o'r serch ato ef oedd ganddo ef ati hi, ac os cyffesai hynny a rhoddi hawl iddo edrych arno'i hun fel ei hamddiffynydd naturiol, cai ei elynion wybod ei fod yn fil hawddach i dynnu cynlluniau a ffurfio penderfyniadau i'w amddifadu ef a'i anwylyd o'u rhyddid, na'u cario allan.
Tra'r oodd y penderfyniadau hyn yn llywodraethu meddwl Ifor, yr oedd Wil a Twm Dwt yn cyflymu tua Llandaf dan fantell y nos, ac yr oedd Wil,—beth bynnag am Twm,—yn torri allan i chwerthin yn awr ac yn y man fel un oedd wedi cael boddhad. eithriadol oherwydd rhywbeth oedd wedi wneyd, neu wedi glywed yn ddiweddar. Byddai yn aml yn ymddiddan â Twm pan yn yr ystâd yma, fel pe bai yn deall popeth, a chymerai arno nid yn unig ei fod yn gwrando'n astud, ond yn ateb hefyd.
