Tudalen:Llyfr Del (OME).pdf/80

"Mae'r blwch yn bur anodd ei agor," medd Hedd,
"Pa drysor, caf weled, sydd ynddo,—
Rhyw daffi melusaf a brofais erioed,
Neu dderyn fu'n canu ar frigau y coed,
Neu ddoli yn aur o'i phen i'w throed;
Mae'r blwch yn bur anodd ei agor," medd Hedd;
"Pa drysor, caf weled, sydd ynddo."

Prysurach, prysurach, oedd y bysedd o hyd,
Gan awydd i weld beth oedd ynddo;
O'r diwedd cawd clicied bach gudd,—
"Fy nhrafferth yn fwyniant a drydd,
O'r blwch rhyw ryfeddod a fydd,"
Ebe Hedd, a'r bysedd yn brysur o hyd,
"Yn awr mi gaf weld beth sydd ynddo."

SAM

MILGI oedd Sam, ci main buan, llwyd ei flew. Yr oedd yn gyfrwys ac yn garedig, a bu yn gyfaill cywir i ni am lawer blwyddyn. Ci amaethwr oedd. At hela y cedwir milgwn, ond dywedai'r amaethwr hwnnw na fyddai Sam byth yn dal na chwningen nac ysgyfarnog; ni wnai ond hannos y defaid yn unig. Rhedai oddiwrth y tŷ i fyny'r mynydd mawr oedd gyferbyn, a rhyfedd mor fuan oedd. Prin y diangai'r defaid rhagddo, gwyddent na frathai Sam hwynt. Un cyfrwys iawn oedd, a rhaid cyfaddef y lladratai ambell i dro. Cydiai mewn dysglaid o fwyd gerfydd ei hymyl, ac ai â hi ymhell i ffwrdd, i'w mwynhau