4 Mae'r Jiwbil dragwyddol yn awr wrth y drws, |
241[1] Dyrchafu'r Iachawdwr.
11. 11. 11. 11.
1. CYDUNED trigolion y ddaear i gyd
Mewn sain o glodforedd i Brynwr y byd:
Mor dirion ei gariad at holl ddynol-ryw!
Troseddwyr a eilw i ddychwelyd a byw.
2 I gadw'r colledig, o'r nefoedd y daeth—
Rhoi bywyd i'r marw, a rhyddid i'r caeth;
Am hyn gorfoleddwn, mae inni iachâd
A bywyd tragwyddol trwy haeddiant ei waed.
3 Prysured y dyddiau yn fuan i ben,
Pan foler yr Iesu gan bawb is y nen;
Doed pobloedd y ddaear yn gyson i gyd.
I ganmol a charu Iachawdwr y byd.
Anhysbys
242[2] Nesâ at fy Enaid.
11. 11. 11. 11.
1 NESA at fy enaid, Waredwr y tlawd;
Datguddia dy Hunan, dy fod imi'n Frawd:
Prydferthwch fy mywyd a'i nerth ydwyt Ti,
A phrofi o'th gariad sy'n nefoedd i mi.
2 Ti ddaethost yn agos at un oedd ymhell,
Er achub ei fywyd i wynfyd sydd well;
Arhosaist yn ffyddlon drwy oerni a gwres;
Bydd eto yn f'ymyl, a thyred yn nes.
3 Rho im dy arweiniad i derfyn fy oes,
Mewn hedd a dedwyddwch, dan gystudd a chroes:
Ar finion Iorddonen, yn nyfnder ei lli,
A phawb wedi cefnu, nesâ ataf fi.
Richard Hughes Watkins
