"Nid wyf yn cofio erioed i mi wneyd i chwi yfed—nid wyf yn gwybod i mi eich gweled erioed o'r blaen."
"Ai ê? Dydach chi ddim yn cofio Jane y'ch hen forwyn chi? A dydach chi ddim yn cofio gneud i mi yfed glasiad o gin bob diwrnod golchi? Daswn i heb gym'ryd y glaseidiau rheini, faswn i ddim wedi troi allan fel hyn. Mi eis yn ffond o ddïod, ac mi ddygodd y ddïod fi i ddiwedd gwaeth na daswn i wedi cael fy ngeni mewn lle heb grefydd. Oh, beth dasa mam yn fyw i wybod hyn! Tybed i bod hi'n gwybod, a hithau yn y nefoedd?" Gwae, gwae fi!"
Effeithiodd yr olygfa yn ddwys ar Mrs. Powel. Gofynodd i'r llances ddirywiedig faddeu iddi am ei chamgymeriad —ei bod hi wedi gwneyd y cyfan o garedigrwydd, ond ei bod yn awr yn gweled iddi fethu yn ei hamcan. Yna gofynodd a oedd rhywbeth ag y gallai hi ei wneyd ar ran y llances! hithau a atebodd,
"Nac oes! Yr wyf yn myn'd i farw! Waeth gin i beth na nhw o'r hen gorphyn yma-dydio dda i ddim ond i lygru-mi llygris i o mewn pechod. Ond y mae gin i rai petha' eisio 'u deud, os byddwch chi cystal a gwrando."
"Yr wyf yn gwrando," meddai Mrs. Powel.
"Wel, cym'rwch rybudd i beidio byth rhoi dïod feddwol i'r morwynion. Mi ddeudaf fy hanes i chi, gael i chi wel'd cymaint ddrwg naeth licar i mi. Ar ol i mi'ch gadael chi, mi gefis le hefo Mr. Lloyd, Post-office; ond collis y lle am i fy mistres wel'd fy mod yn ffond o licar. Cefis le arall, a chollis hwnw'r un fath. Wedyn mi gefis le mewn tŷ Ffeiriad; ac mi ddygis bum swllt o stydi fy mistar, er mwyn medru prynu potelaid o gin, o achos fy mod yn ffondiach o hono fo bob dydd. Gyrodd fy mistar fi i ffwrdd heb fy nghosbi; ond deudodd wrtha i am gym'ryd gofol o hyny allan, a pheidio medlaeth â diod, a byw'n onest.
"Faswn i yn ty fy myw einioes yn cael lle arall yr oeddwn wedi myn'd yn rhy garpiog, budur, a hagar. Mi ddioddais eisio bwyd am dridiau, heb gael tamaid na llymaid, na lle i gysgu."
"O'r diwedd, mi eis i sefyll ar y dre', i gael arian trwy ffordd ddrwg. Bu'm fyw felly am ddwy flynedd, a bywyd ofnadwy gefis i. Eis i'r tyciau; bu'm yn gorfadd yn y fan yma am rai wsnosau, heb ddim at fy nghadw ond 'chydig o'r plwy."
"Yr ydw'n gwybod na fydda i ddim byw fawr hwy, ac fedrwn i ddim meddwl am farw heb ddeud wrthoch chi am gym'ryd gofol i beidio gwneud i'ch llancesi yfed licar."
"'Rwan mae fy neges i wedi darfod, ac yr wyf yn goll-
