dychmygu y buasai hi yn dangos sarhad. Am funud ni wyddai beth i'w ddywedyd.
"Mae gennyt ti syniadau mawreddog iawn er pan wyt ti tua Chymunod." Chwiliai am y rheswm oedd yn dygymod orau â'i ragfarnau ef ei hun.
"Does dim galw am i ni ffraeo ynghylch y peth," meddai Nanni.
"Nac oes. Ond paid ti â meddwl 'mod i heb fod yn gwybod bod un neu ddau ohonynt yn cynllwyn yn f' erbyn i. Mi ddwedais i o'r dechrau sut y byddai hi, ag yswain Cymunod yn gwybod ein hanes. 'Does dim daioni o'r chwedleua yma. Hwyrach bod Madam Wen yn dy gyfarwyddo di pwy i'w briodi a phwy i'w wrthod. Ond cymer di fy ngair i na fydd dim llawer o raen arni hithau wrth fynd ymlaen fel y mae hi. Mae rhai ohonom wedi diflasu eisoes."
"Yr wyt ti'n siarad ynfydrwydd," meddai Nanni, gan deimlo bod rhywbeth yn ddieflig yn y dygasedd a ddangosai wrth sôn am Madam Wen.
"Cawn weld!" meddai yntau, yn awr yn barod i fynd i'w ffordd, a chadw ei siomiant iddo'i hun nes cael cyfle arall.
Yr wyt ti wedi 'nghadw'n hir, a'r hen greadur gan Siôn Ifan yn disgwyl amdanaf."
Da iawn oedd ganddi gael ymwared ag ef, a mynd i'w ffordd hithau.
