mor agos fel y trodd ar ei sawdl yn chwim. Chwarddodd rhywun yn ddistaw, ddistaw.
Beth yr wyt ti yn ei wneud yn y fan yma, Dic?"
Gosodwyd llaw ar ei ysgwydd, a chyn iddo gael ateb, gwelodd mai Nanni oedd yno wedi ei gwisgo ym mantell a hugan llwyd Madam Wen. Yr oedd Nanni am ddechrau siarad pan sibrydodd Dic, "Ust!"
Pwy sydd o gwmpas?" gofynnodd Nanni yr un mor ddistaw.
'Wil oedd yma."
"Beth y mae o 'n 'i wneud?" Yr oedd rhywbeth yn null y gofyniad a awgrymai na ddisgwyliai hi i Wil fod yno yn gwneud dim ond drygioni.
"Mi ddwedaf wrthyt ryw dro eto. Dywed i mi beth yr wyt ti yn 'i wneud yma ar awr fel hyn?"
"Myfi sy'n gwylied!" meddai Nanni, ac ychwanegodd gyda chwerwder nid ychydig, "Ple mae'r fintai fawr honno a fyddai'n arfer bod mor ffyddlon? Pob un wedi troi ei gefn pryd y mae mwyaf o'i angen!"
Ni wyddwn i bod Madam Wen yma," meddai Dic. "Ond dywed i mi beth ydyw'r helynt, a phaham y mae angen am neb."
"Ni wn i ddim yn hollol fy hunan beth ydyw'r helynt. Anfonwyd Twm Pen y Bont i'm cyrchu yma, a chefais hi ar dorri'i chalon am rywbeth. Gadewais innau fy lle heb yn wybod i neb, a dyma lle'r wyf."
Ni wyddai Dic ar y ddaear pa beth i'w feddwl. Safodd funud heb ddywedyd gair, ac yna gofynnodd, "A oes ofn Wil arnoch chwi yma?"
Mae ei ofn arnaf fi!" atebodd Nanni. "A chei di weld bod rhyw amcanion drwg gan Robin a Wil. Mae'r ddau fel dwy dylluan hyd y fan yma. Beth oedd Wil yn ei wneud heno?"
"Cuddio'i arian am wn i," meddai Dic yn gwta. 'Felly! Dyna arwydd drwg eto. Ofn Robin sydd arno yrwan, mae'n debyg gennyf. Dau lofrudd â'u bryd ar fwy o ddrygioni, ac ofn y naill ar y llall.'
