dau sydd wedi cydweithio â mi mor hir, ac wedi derbyn elw oddiwrth hynny."
"Mae hynny drosodd," meddai Robin.
"Beth sydd i neb erbyn hyn?" gofynnodd Wil.
"Mae i bawb ei ryddid. Os wyf fi'n dewis ymneilltuo mae'r byd yn rhydd, fel o'r blaen, i bawb arall."
"Nid ydi'r byd yn ddim tebyg i'r peth oedd o," meddai Wil, ac aeth ymlaen i ddannod fel yr oedd y fintai wedi ei gwasgaru, a dim siawns cael ceiniogwerth o le'n y byd. Rhoddai'r bai'n bennaf ar ddyfodiad yswain Cymunod i'r fro. Rhegai yswain Cymunod a'i holl wehelyth. Rhegai ef yn echrys, a melltithiai'r gyfathrach yr haerai oedd yn bod rhyngddi hi â'r yswain a'i debyg. Robin a roddodd daw arno trwy ddyfod yn ôl at eu neges. Heb gwmpasu rhoddodd Robin ei dewis iddi rhwng datguddio'r ysbail a chyfarfod gwaeth tynged na cholli hwnnw.
Yr amser honno dywedodd wrthynt nad oedd ganddi eiddo yn yr ogof nac yn unlle arall yn y parciau. Ac ar hynny argyhoeddwyd Robin nad oedd dim cymorth na chyfarwyddyd i'w disgwyl oddi wrthi hi. Yr oedd Wil ac yntau wedi trefnu ymlaen llaw pa fodd i weithredu pa beth bynnag fyddai'r amgylchiadau, a pha un ai yn yr ogof ai allan ohoni y byddent, a pha un a wrthwynebai hi ai peidio. Yr oeddynt wedi bwrw pob traul debygol, ac yn deall ei gilydd. Yr oedd yn eglur iddynt ei bod hi wedi ei dal heb arfau ganddi, ac o gymaint â hynny yr oedd eu gorchwyl hwythau'n haws.
Yng nghwrs eu hymddiddan yr oedd y tri wedi symud yn nes i'r ogof, ac wedi dyfod o fewn rhyw ugain lath i'r agen. Gwingai hi oherwydd ei hamryfusedd yn dyfod allan heb ei llawddryll. Pe cawsai ddim ond myned ar ryw esgus i'w hogof am funud nid ofnasai gymryd ei siawns yn erbyn y ddau, ac iddynt wneud eu gwaethaf. Symudodd yn araf megis i'w harwain i'r ogof fel y gallent chwilio'r lle eu hunain.
