Tudalen:Myfyrdod mewn mynwent - ar fesur a elwir Diniweidrwydd (IA wg35-2-1589).pdf/6

16 Ai dyma gyflwr y gorthrymwr,
Ac erlidiwr gwyr ei wlad?
Ai yn y llwch hwn y llechodd,
Er a estynodd ar ei 'stad?
Hwn a dyrchafwyd ac a ofnwyd:—
Ai hyn a roddwyd yn ei ran,
Ar ol iddo ymlafurio,
I flno a thramgwyddo'r gwan?
Ac os gormesu, a gorthrymu,
Yn ddifrawychu, oedd yn ei fryd;
Fe ddaeth atalfa ar ei yrfa,
A'i enw a bydra yn y byd.

17 Yma claddwyd gŵr a garwyd:
Hwn a barchwyd yn y byd:
Ac am ei ddoniau, a'i rinweddau,
Ei goffhau a gaiff o hyd:
Ei onestrwydd, a'i ddiniweidrwydd,
A'i addasrwydd yn ei ddydd,
Ei dosturi, a'i haelioni,
Fel yn siampl ini sydd:
Hwn fu'n gofalu i gyfranu,
Ac yn achlesu gwan a chla',
A ga'dd anrhydedd gwell na mawredd,
Yn y diwedd,—enw da.—

18 Os wyf yn dirnad iawn ddëongliad,
Neu wir goffhad yr argraff hon,
Mac'n arwyddo damwain eto,
A gair i friwo'r gywir fron,
Am un roes siamplau o'i ddyoddefiadau
O fil o rwystrau fel yr aeth ;
Ac ar fôr tawel, fel yn ddiogel,
Ai swyddau'n uchel, suddo wnaeth,
Os oedd ei lygad ar ddyrchafiad,
A dyfal fwriad fel i fyw;
Ond, O, 'r fath somiant i'w ddymuniant
Yn more i lwyddiant marwol yw.

19 P'a beth a dybiaf,—mi a sylwaf,
Ai onis clywaf â sain clych,