Tudalen:Myfyrdod mewn mynwent - ar fesur a elwir Diniweidrwydd (IA wg35-2-1589).pdf/7

Lais yn datgan rhybudd weithian
O ddirgel fan i'r gwan a'r gwych?
"O na fai dynion yn wir ddoethion!
O'u llwybrau trawsion, O, nas tro'nt
I ystyr sylwedd y gwirionedd
Am eu diwedd!—yma y do'nt."
O, clywn yr addysg lawn a roddir,
Fe a'n dysgir yn ofn Duw;
Ac annogaethau at rinweddau
A roi'r o'r beddau i'r rhai byw.

20 Ust! beth yw'r gweiddi o ddwys dosturi
A chyhoeddi och o hyd?
Y fath annghydfod, trueni a thrallod
A barodd pechod yn y byd:
Dwyn marwolaeth fel trefdadaeth
I ddynoliaeth oedd yn iach;
Dwyn clefydau, a chystuddiau
Yn fôr o boenau ar fawr a bach.
Pob rhyfeloedd, a therfysgoedd,
Yn eu heithafoedd a wnaeth ef;
Difrodi miloedd o deyrnasoedd,
A dinasoedd dan y nef.—

21 Os ca'dd marwolaeth trwy fradwriaeth
I'w allu helaeth oll o hyd
Hir deyrnasu ar druenision,
A'u dwyn yn gaethion dano i gyd;
Ond, wele un â duwiol anian!
Er marw ei hunan, fei mawrhaed,
I lwyr orchfygu angau a'i allu,
A'i dynn i drengu dan ei draed.
Caiff pawb sydd ynddo yn melus huno
Eu harddel ganddo'n eiddo'r nef;
A chodi o'r gweryd i ddidranc fywyd
Eto i wynfyd ato Ef.

22 Mi edrycha' pwy sydd yma
Yn y gladdfa gwaela'i gwedd,
Plentyn bychan, deufis oedran:—
Daeth hwn yn fuan iawn i'w fedd;