Tudalen:Myfyrdod mewn mynwent - ar fesur a elwir Diniweidrwydd (IA wg35-2-1589).pdf/8

Cyn profi o chwerwedd, na melyswedd
Y byd, a'i ffals orwagedd ffol,
Ei law, fel arwydd o'i atgasrwydd
Ato, 'n ebrwydd tynai'n ol:
A chyn anturio ei lestr iddo,
Na mordwyo dros un don,
F'aeth yn ddiangol i'r porthladd nefol
O sŵn y ddaear hudol hon.

23 Clywaf alar heb ei gymmar,
Neu waedd dreiddgar oddi draw,
Gan deulu cyfan, mawr a bychan,
Noethion, egwan, wyth nen naw:
Trom ochenaid plant ymddifaid,
Au clwyf o'u henaid, clywaf hwy,
Ac er mor anodd, fel yn cyd adrodd:
"O'n tad a'n maethodd nid yw mwy!
Yn iach gysuron, na chyfeillion;
Yn wael a noethion wele ni,
A didderbyniad!" na mae Duw'r cariad
Yn Dad a cheidwad eto i chwi!—

24 Yn awr mi wela fod rhai yma
Ddiwedda'u gyrfa'n ddeuddeg oed:
Plant oedd hyfrydwch rhieni a'u tegwch,
O'n blaen yn dristwch blin a droed;
Er addo'n bwyllus, a chysurus
Y byddant happus ynddynt hwy:
Ond angau a'u siomodd, ac a'u dygodd,
Ac ni ail amododd mwy.
O, or weigion yw dych'mygion,
Ac amcanion dyfnion dyn!
Holl flodau llwyddiant a ddiflanant,
A disiomiant nid oes un.

25 Diau'n gorwedd o dan y garreg
Hon mae geneth wiwdeg wedd,
Fu'n dilyn arfer y byd, a'i wychder.
Ond ple mae'i balcher hi'n y bedd?
Ple mae'r gruddiau glán eu moddau,
Oedd megis delwau yngolwg dyn!