PENNOD XVIII
YR ERGYD DERFYNOL
"NHAD, y mae bron yn ddau o'r gloch. Dylai'r perthynasau fod yma ymhen ychydig funudau. Yr wyf fi ar bigau'r drain."
Gwenodd Edward Puw ar ei ferch, wrth edrych arni'n rhedeg yma ac acw yn gosod ac ail osod y cadeiriau yn eu lleoedd.
"Nansi, yr ydych yn fwy cynhyrfus na phe baech yn cael ffortiwn eich hunan.
"Ofnaf fy mod," addefai Nansi, "ac yn enwedig am fy mod yn cael aros i glywed darllen yr ewyllys. Oni fydd pawb wedi synnu. A'r Morusiaid? A ydych yn meddwl y deuant hwy?"
"Deuant os nad wyf yn camsynied yn fawr iawn. A gellwch fentro y deuant a chyfreithiwr gyda hwynt. Cyn gynted ag y clywsant am yr ewyllys yma dechreuasant boeni. Pe baent wedi trin yr hen Joseff yn iawn, ni fuasai raid iddynt boeni dim."
A ydych chwi'n sicr fod ein hewyllys ni yn berffaith gyfreithiol yn awr, nhad?" gofynnai Nansi'n bryderus.
"Wrth gwrs, fedraf fi ddim bod yn sicr. Ni fedr neb fod yn sicr o beth fel hyn ond yn y llys. Ond euthum drwyddi'n ofalus, a methaf yn lân â gweld y gall neb ei thorri."
Yr oedd Mr. Puw wedi astudio'r ewyllys yn drwyadl iawn. Heb yngan gair wrth neb o'r tuallan yr oedd wedi gwahodd y perthynasau at ei gilydd. Yr oedd Abigail Owen yn wael yn ei gwely, ond , ond yr oedd yr oll o'r perthynasau eraill wedi addo dod. Yr oedd Besi a Glenys hefyd ymysg y gwahoddedigion er nad oeddynt berthynasau i Joseff Dafis.
"Gresyn na bai Abigail Owen yn alluog i ddyfod," ebe Nansi, "ond diolch ei bod yn gwella."
"Fyddwch chwi fawr o dro a mynd â'r newyddion iddi wedi i ni ddarllen yr ewyllys," meddai Mr. Puw. "Bydd
