PENNOD XIX
GWOBR
CLYWSOCH chwi am y Morusiaid?" gofynnai Mr. Puw i Nansi rai wythnosau ar ôl darllen yr ewyllys.
"Na, beth amdanynt?" ebe Nansi.
"Y maent yn fethdalwyr. Collodd William Morus lawer o arian oedd wedi godi ar sail ei ddisgwyliadau oddi wrth ewyllys Joseff Dafis."
"A ydyw hynny'n golygu y bydd raid iddynt werthu popeth a gadael y tŷ a'r cwbl?" gofynnai Nansi.
"Popeth," ebe Mr. Puw, "a gadael eu cartref fydd yr ergyd galetaf iddynt mi ofnaf."
"Gobeithio na wnant chwaneg o helynt ynglŷn â'r ewyllys. Maent wedi codi digon o gynnwrf yn barod, a hynny i ddim pwrpas," ebe Nansi.
Nid oedd y Morusiaid wedi ildio'r ystad heb ymdrech galed. Honnent mai ffug oedd yr ewyllys ddarganfu Nansi. Buont mor ddiegwyddor yn eu honiadau fel y collasant bob cydymdeimlad ac yr oedd pawb yn falch pan ddeallasant fod y perthynasau o'r diwedd wedi derbyn cyfiawnder yn y llys. Bu llawenydd mawr pan dderbyniwyd eu hetifeddiaeth gan y perthynasau. Bu Nansi yn talu ymweliad ag Abigail, a llonnodd ei chalon wrth weld y gwahaniaeth a wnaeth yr arian i'r hen wraig unig. Yr oedd nyrs gyda hi bob dydd yn awr, ac yn fuan iawn yr oedd ar ei ffordd i fwynhau henaint tawel a hapus.
"Yr wyf am ymweled â Besi a Glenys heddiw. Cefais lythyr oddi wrthynt ddoe yn gofyn i mi fyned yno. Deallaf oddi wrth eu llythyr fod ganddynt rywbeth pwysig i'w ddweud wrthyf."
"Efallai eu bod am gynnig gwobr i chwi am ganfod yr ewyllys," awgrymai Mr. Puw.
