"Wel, ni ddywedasant ddim am hynny ers tro bellach."
Ar ôl cinio cychwynnodd Nansi ar ei thaith. Fel y neshai at y ffermdy synnai at y gwahaniaeth yn y lle. Yr oedd y tŷ wedi ei baentio'n dlws, y buarth yn lân a threfnus, a'r ardd wedi ei thwtio ac yn llawn blodau. Draw yn y cae yr oedd cytiau ieir newydd sbon, a nifer fawr o ieir a chywion yn pigo o'u cwmpas.
"Croeso i'r fferm ieir," gwaeddai Glenys, fel y rhedai at y llidiart i groesawu Nansi.
"Welais i erioed gynifer o ieir yn fy mywyd," ebe Nansi, wrth ysgwyd llaw â hi.
"Leghorns bob un ohonynt hefyd," atebai Glenys â balchter yn ei llais.
Erbyn hyn yr oedd Besi wedi ymuno â hwynt yn ei ffordd ddirodres ei hun.
"Y mae Glen wrth ei bodd y dyddiau yma," meddai. "Dim ond ieir o'r fath orau o hyn allan iddi hi."
"Rhaid i chwi ddyfod o gwmpas y lle gyda mi i weld popeth," ebe Glenys yn frwdfrydig. Treuliodd Nansi awr ddifyr yn edrych ar hyn ac ar y llall ar y fferm. Nid oedd yn deall llawer am ieir ond yr oedd brwdfrydedd Glenys a Besi yn deffro ei diddordeb ynddynt.
"Rhaid i mi beidio ymdroi," meddai gan edrych ar ei horiawr.
"Nid ydych yn meddwl mynd yn awr?" gofynnai Glenys. "Dywedwch chwi wrthi, Besi, rhag ofn iddi fynd."
"Gofynasom i chwi ddod yma heddiw am reswm neilltuol," ebe Besi'n bwyllog. "Yr ydym wedi meddwl llawer iawn am yr hyn a wnaethoch i ni, ac nid ydym wedi diolch hanner digon i chwi. Buom yn siarad ag eraill, a theimlant hwythau yr un fath â ninnau. Yr ydym yn unfarn y buasai gwobr fechan."
"Nid oes arnaf eisiau gwobr," torrai Nansi ar ei thraws. "Cefais i fy ngwobr wrth helpu, a chefais lawer iawn o bleser yn y gwaith."
