ni ddywedodd air. Ni chymerodd Gwen yr un sylw o'r cyfarchiad.
"Y snobiaid," ebe Nansi rhwng ei dannedd, “y tro nesaf ni chymeraf arnaf eu gweld.
Ar hynny dyna eneth yn prysuro at y ddwy chwaer. Edrychai Nansi arnynt gyda diddordeb yn gafael yn y naill ddilledyn ar ôl y llall. Yr oedd yn amlwg nad oedd dim a'u boddhâi, gan y taflent o'r neilltu ddillad prydferth a drudfawr bron heb edrych arnynt. Yr oedd rhyw fai ar bopeth ganddynt.
"Dyma i chwi ffrog hardd," ebe'r eneth gwrtais, gan ddangos dilledyn ystyriai Nansi yn rhyfeddol o brydferth, "newydd gyrraedd o Baris y bore yma.”
Cipiodd Gwen y ffrog yn ddiamynedd o'i dwylo. Edrychodd ar y dilledyn yn ddifater am ennyd, a thaflodd ef ar y gadair wrth ei hochr. Llithrodd y ffrog sidan yn swp i'r llawr, ac er braw i'r eneth, rhoddodd Pegi ei throed arni.
Trodd Nansi ymaith rhag gweled mwy, ac edrychodd ar amryw o bethau diddorol o'i chwmpas.
Daeth yn ôl ymhen ysbaid, a gwelodd Gwen a Phegi yn gadael y masnachdy heb brynu'r un nwydd, ac wrth fyned heibio i Nansi prin yr edrychent arni.
"Nid yw fawr ryfedd fod pobl yn dweud pethau cas amdanynt," ebe Nansi wrthi ei hun.
Torrwyd ar draws ei meddyliau gan eneth yn dod i'w gwasanaethu. Yr un eneth a fu gyda'r chwiorydd.
Ni fu Nansi'n hir cyn dewis ffrog,—un sidan las,—yr un lliw a'i llygaid. Aeth drwodd i ystafell i'w rhoi amdani.
"Y mae'n bleser dangos rhywbeth i chwi, Miss Puw," ebe'r eneth pan oeddynt eu hunain, "ond am y ddwy Miss Morus, mae'n gas gennyf weld eu hwynebau yn y lle. Y maent mor afresymol. Nid ydynt yn boblogaidd iawn."
"Nac ydynt," ebe Nansi. Credant fod eu gair yn ddeddf i bawb arall."
