PENNOD XI
YMWELED A'R MORUSIAID
GWYDDAI Nansi'n bur dda nad oedd yn debygol fod tocynau gan y Morusiaid. Nid oedd Gwen na Phegi yn aelodau o gangen yr Urdd. Yr oeddynt yn "rhy fawr" i beth felly, a mwy nag unwaith clywodd Nansi y ddwy yn honni mai Nonsense oedd 'this Urdd business.' Ni siaradent byth Gymraeg â'i gilydd, a phan fyddai yn orfod arnynt ei siarad yr oeddynt yn lletchwith ac yn llediaith i gyd.
Prynhawn trannoeth tua thri o'r gloch, curodd Nansi'n wrol wrth ddrws cartref y Morusiaid. Trigent mewn tŷ helaeth ar gwr uchaf Trefaes. Safai'r tŷ yn urddasol ar ei ben ei hun, fel pe'n herio neb i ddod ato. Yr oedd gerddi yn llawn blodau o'i gwmpas ag ôl digon o foddion ym meddiant y sawl oedd yn byw ynddo. Yr hyn oedd fwyaf tarawiadol ynddo oedd y bwriad amlwg i'w wneuthur mor rwysgfawr ag oedd modd. Teimlai Nansi ei fod yn galw pawb i edrych arno.
Wrth guro'r drws, teimlai Nansi y gallai'r munudau nesaf fod yn rhai pur annifyr iddi, a sythodd yn ei hesgidiau i wynebu'r prawf.
"Rhaid i mi fod yn ofalus neu chaf fi wybod dim am y cloc," meddai wrthi ei hun mewn cyfyng-gyngor.
Ar hynny dyma'r forwyn i'r drws. Disgwyliodd i Nansi amlygu ei neges.
"Wnewch chwi ddweud wrth Mrs. Morus, os gwelwch yn dda, fy mod yn galw i werthu tocynau ar gyfer cyfarfod i'r ysbyty.'
Ni wahoddwyd hi i mewn gan y forwyn a gorfu iddi aros ar y rhiniog hyd nes daeth yr eneth yn ôl.
"Dowch i mewn, miss, os gwelwch yn dda," ebe'r forwyn, ac wrth ei dilyn ni allai Nansi lai na gwenu wrth feddwl mai ffug oedd yr ymweliad i gyd.
Yr oedd yr ystafell yr arweiniwyd Nansi iddi gan y
