PENNOD XXXIII
Y Swper
PE buaswn yn ysgrifennu i'r Saeson bwyteig, buaswn yn ceisio disgrifio'r arlwy a huliai fwrdd Capten Trefor noswaith y swper yn Nhŷ'n yr Ardd; ond nid ydyw'r Cymry yn gofalu cymaint am ddisgrifiad o wledd (gwell ganddynt gyfranogi ohoni). Yr oedd yno bopeth angen—rheidiol ar gyfer ystumog dyn rhesymol. Ac nid ydyw ond teg â Miss Trefor ddweud mai hi ei hun oedd wedi paratoi'r danteithion, canys yr oedd hi, yn ddiweddar, wedi ymroi i ddysgu coginio a gwneud pob math o waith tŷ, ac wedi dyfod yn lled fedrus ar y gorchwylion hyn. Gofalodd y Capten am hysbysu ei gyfeillion mai Susi oedd y gogyddes. Wedi i'r gweinidog ofyn bendith, ac i'r Capten daflu golwg ar hydred a lledred y bwrdd a'r hyn oedd arno—fel y bydd llywydd cyfarfod cyhoeddus yn taflu ei olwg dros y program cyn codi i wneud araith—ebe fe:
"'Rwyf yn hyderu, gyfeillion, y gwnewch yn harti o'r peth sydd yma, fel ag y mae o, ac os bydd rhywbeth heb fod yn iawn, nac yn unol â'ch archwaeth, ar fy merch, Susi, y bydd y bai, achos hi sydd gyfrifol am y cwcri."
"'Dydech chi ddim yn fodlon, dada," ebe Susi, "ar ofyn bendith ar y bwyd heb wneud apology dros yr hon a'i paratôdd."
"Maddeuwch i mi, Miss Trefor," ebe'r gweinidog, "yr ydych yn camesbonio geiriau Capten Trefor—rhoi sicrwydd i ni y mae'ch tad y bydd popeth yn berffaith."
"Diolch i chi, Mr. Simon, am revised version o eiriau 'nhad," ebe Susi.
("Conffowndio'r dyn," ebe Enoc yn ei frest," gobeithio y tagith o.")
"Pa fodd bynnag am hynny," ebe'r Capten, gan drefnu yn helaeth ar gyfer ystumog ei westeion, "mi
