Tudalen:Saith o Farwnadau.pdf/39

Ca'dd 'tifeddiaeth, ca'dd drysorau,
Ac fe gafodd enw mwy
Nag a fedd breninoedd isod,
Sy'n rheoli'r ddaear drwy;
Nid y llian gwyn na'r sidan,
Nid yr aur na'r perlau drud,
Ydyw'r gwisgoedd sy am ei enaid
Heddyw yn y nefol fyd.

Mewn gogoniant mae yn rhodio,
Ar balmentydd pur y nef,
Megis haul yn ei ecliptic,
Myrdd o angylion gydag ef;
Trwy 'spienddrych ffydd oleudeg
'Rwy'n ei wel'd yn eglur iawn,
Yn y wlad 'does haul na lleuad,
Nac un boreu na phrydnawn.

Collaist dad oedd well na thrysor,
Collaist dad ffyddlona'n fyw,
Nid tydi ga'dd golled fwyaf,
Mwy a gafodd meibion Duw;
'Rwyf yn clywed saith o filoedd
Yn och'neidio tua'r nen,
Ac yn dweyd, Beth ddaw o'r gorlan
Wasgaredig, sy heb ben?

Yn y Parke y mae'n bugail
Gledd yn nghledd ag angau glas,
Ac mae'r frwydr yn arwyddo
Bydd i angau gario'r ma's;
Gwraidd ei lygaid siriol sychodd,
Maent hwy'n syllu tua'r lan,
Fel pe baent yn edrych drosodd,
Ffordd â'r enaid yn y man.

Y mae'r tafod fu'n pregethu
Iachawdwriaeth werthfawr ddrud,
'Nawr yn dew, yn floesg, yn sychu,
Ac fel yn ymgasglu'n nghyd;
Fflem a lanwodd y pibellau
Oedd yn dwyn y gwynt i'r lan,