Tudalen:Saith o Farwnadau.pdf/57

Gad i'r wawr fod o fy wyneb,
Rho fy enaid llesg yn rhydd,
Nes i'r haulwen ddysglaer godi
Tywys fi wrth y seren ddydd."

Oddi rhwng ei ffryns yn wylo,
Aeth ei henaid pur i'r lan,
Ac angylion yn ei dderbyn,
Dan eu haden yn y fan;
Yno ei ddwyn trwy faith fyddinoedd
O gythreuliaid o bob rhyw,
A'i anrhegu'n bwrcas Iesu,
'N bur o flaen gorseddfainc Duw.

Dwy ar bymtheg mlwydd ar hugain
Ca'dd hi fyw yn myd y groes,
Wyth o hyny bu hi'n ffyddlon
I ddyoddef dwyfol loes;
Ac fel un o goed Paradwys,
Trwy'r holl ddyddiau yma cawn,
Bob rhinweddau ffrwythau bywyd,
Arni'n pyngo'n beraidd iawn.

Mae fy meddwl 'nawr yn crwydro,
Weithiau i'r dwyrain, neu i'r de;
'Mofyn WHITFIELD fry yn Llundain,
WHITFIELD yntau yn y ne';
'Mofyn GRACE PRICE draw yn Watford,
Cyfaill mwyn heb friw na phoen,
Gyda miliwn wrth yr orsedd
Wen yn moli'r addfwyn Oen.

Mi freuddwydiais mod yn rhodio
Neuadd Watford un prydnawn,
(Fe wna breuddwyd India a Lloegr,
Mon a Mynwy yn agos iawn;)
Ac im' gwrdd ag angau'n siglo,
Ac yn chwareu ei rymus gledd,
Wedi gyru'r wraig anwyla'
Lawr oddiyno i waelod bedd.

Mi ofynais pa'm trywanodd
Un yn anwyl oedd o hyd,