diderfyn y diffeithwch. Nid ymddangosai'r marchnadwyr yn lluddedig o gwbl; gwŷr cyhyrog yr anialwch oeddynt hwy, ac o dan eu twrbanau aflêr yr oedd wynebau o liw'r efydd. O'r diwedd gadawsant y diffeithwch o'u holau, a hyfryd oedd edrych ar lun y palmwydd mewn llynnau llonydd, ar wyrddlesni'r dolydd ac ar felyn yr ŷd. Ffrydiai dŵr arian ymysg gerddi a chaeau a choed, ac yn y pellter yr oedd muriau a themlau gwynion dinas Tanis. Ymddangosai fel dinas o eira wedi ei fframio yng nglesni'r nef. Wedi cyrraedd ei heolydd, anghofiodd Ioseff ei flinder wrth syllu ar blasau o gerrig nâdd ac ar golofnau cerfiedig a themlau heirdd. Clywsai lawer gan deithwyr am y wlad gyfoethog hon, ac yn ddiarwybod bron, edrychodd tua'r gorwel gan ryw hanner disgwyl y câi olwg ar lonyddwch onglog y Pyramidiau.
Trannoeth, safai'r bachgen lluniaidd, dwy ar bymtheg oed, ym marchnad y caethion. Derbyniodd y gwŷr o Gilead bris da amdano, a dygwyd ef ymaith i dŷ Potiffar, swyddog uchel yn llys Pharo, brenin yr Aifft. Yno am flynyddoedd, er y deuai aml blwc o hiraeth am ei gartref drosto, gweithiodd mor galed ac yr oedd ei gymeriad mor lân nes ei benodi i ofalu am holl dŷ ac eiddo'i feistr. Yn anffodus, syrthiodd gwraig Potiffar mewn cariad ag ef, a chan na chymerai ei hudo ganddi, dyfeisiodd hithau gelwyddau amdano, a thaflodd ei gŵr ef i garchar.
