Man gwasgar y rhuddem ei llachar belydron,
Man gwrida myrierid yn wythi tryloewon,
A'r gleinfaen yn llathru ar draethau o grisial;
Ai yno, fy mam, mae'r wlad well ddigyfartal?
Nid yno, nid yno, fy mhlentyn cu.
Fy mhlentyn! ni welodd un llygad mo honi,
I glust ni ddaeth cydgerdd ei llon delynori;
Nis gall unrhyw freuddwyd ddarluniaw byd teced,
Na gofid nac angeu ni faidd yno fyned,
Ac amser ni chwyth ar ei blodau diddarfod,
Canys hwnt y cymylau, marwoldeb, a'r beddrod,
Mae honno, mae honno, fy mhlentyn cu.
X.
YR EWIG WYLLT.
YR ewig wyllt ar Iudah fryn,
Gan lamu, eto a chwardd,
Ac yf o ffrwd pob bywiol lyn
Ar santaidd dir a dardd;
Ei gweisgi gam a'i llygad a
Gyflymant heibio fel y chwa.
Mor heinif cam, a threm fwy gwiw,
A welodd Iudah gynt;
Ac ar y llannerch lasdeg liw
Deleidion rai nad ynt:
Chwyf cedrwydd heirdd ar Lebanon,
Ond darfu'r harddach ferched llon!
Dedwyddach yw'r balmwydden werdd
Nag Israel alltud blant;
Hon daen ar led ei gwreiddiau fferdd
A'i chysgod hulia'r pant;
Ei genedigol fan nis gad,
A byw ni bydd mewn estron wlad.
