O ddedwydd dyngedfen y llu lladdedigion,
Sydd heddyw'n gelanedd gan gleddyf yr estron!
Gwae'r byw a adawyd yn anrhaith i'r newyn,
Caethiwed y treisydd, a gwawd y Cenelddyn!
Yr haul oedd yn machlud; a'r fflam o'r adfeiliau
A fflachiai pan olaf y tremem ei muriau;
O! yna na welsem y fellten yn gwibio,
Ac ar y gorthrymydd ei bollt yn ymddryllio!
Un drem, yn iach yna i'r teios a'r tyrau,
I resi y gwinwydd, i glosydd y blodau;
I'n Teml, i'n Teml fawrwych, lle llathrai pelydron
Gogoniant IEHOFAH y rhwng y Cerubion.
O alaeth mwy chwerw nag angeu, dy adael,
Llawenydd y ddaiar, gogoniant gwlad Israel!-
Dy adael yn yspail Rhufeinig greuloniaid,
Plant anghred didostur, a meibion anwiriaid.
Yn iach i'th ffynnonau, yn iach i'th gysgodion,
I ganu dy lanciau, i ddawns dy wyryfon,
I arogl dy erddi, i alaw dy goedydd,
I'th gedrwydd rhagorol, i'th lwyni olewwydd.
Daeth dydd dy gyfyngder! yn iach, Salem hawddgar!
Alltudion mwy'n gelwir hyd wyneb y ddaiar;
Rhaid gadaw'th gyssegroedd, rhaid gadaw'th allorau!
Ond byth nid ymgrymwn i neb ond DUW'N TADAU.
XXII.
DEFFROWN! FE DDAETH Y DYDD.
Can Blygain Nadolig
DEFFROWN! fe ddaeth y dydd,
A hyfryd wawr yn awr o'r nef,
Sain hedd ar ddaiar sydd;
Llawenydd sydd uwch ben:
