Goreilw'r udgorn flodau gwlad
I faes y gad i waedu;
A gwelir myrdd o feibion gwŷr
Trwy'r cleddyf dur yn trengu.
Ni chwythodd eto drallod blin
Gauafol hin i'th erbyn;
Ni phrofaist ing, trueni oes,
Nac unrhyw groes awelyn;
Ond megys rhosyn coch yr ardd
Blodeui, hardd flaguryn.
Dedwyddwch yn dy fynwes sydd,
Ac ar dy rudd, prydferthwch;
Nyth diniweidrwydd dan dy fron,
Ac yn dy galon, heddwch;
Dynwared mae dy lwys wên gu
Wên engyl fry mewn tegwch.
Ni wyddost ti am lwybrau brad,
Cenfigen, na dichellion
Uchelgais, a dryganian hell,
Sy ddigon pell o'th galon;
O'i mewn ni thriga meddwl drwg,
Ni phrofa wg elynion.
Eginyn hoff o siriol wawr!
Er gwenu'n awr yn ddengar,
Daw, dichon, oeraidd chwa ar fyr
I ddeifio'th flagur cynnar;
Nid gormod gan y creulawn fedd
Yw cuddio gwedd mor hygar.
Ond hinsawdd y daiarol fyd,
Os gwrthyd ef dy faethu,
Ac os na chei flynyddoedd hir
I deithio tir galaru,
Dy hanfod pur, anfarwol yw,
Cei gyda Duw drigiannu.
Tudalen:Telyn Dyfi.djvu/46
Prawfddarllenwyd y dudalen hon
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/63/Telyn_Dyfi.djvu/page46-1024px-Telyn_Dyfi.djvu.jpg)