Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Telyn Dyfi.djvu/47

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Cei eto ail flaendarddu'n lwys
Yn y Baradwys nefol;
Tirf fydd dy flodau, gwyrdd dy ddail,
Yn llewyrch Haul tragwyddol;
Disgleirio wna dy liwiau ter
Fel goleu ser tanbeidiol.

O flaen gorseddfa ddisglaer Ner
Cei blethu per ganiadau,
Ym mysg y llu ar Sion fryn,
A thelyn dyn ei thannau:
Digonir pawb sydd yno'n byw
A delw Duw y duwiau.

Yr haul a ball ei lewyrch chwyrn,
Dadwreiddir cedyrn fryniau;
Ond dy ddedwyddwch di ni thyr
Holl gynhwrf yr elfenau,
Ymddrylliad y ddaiaren faith,
Na berw'r llaith eigionau.

XXXV.
Y GROES.

'Na ato Duw i mi ymffrostio ond yng nghroes ein Harglwydd Iesu Grist.'—St. Paul.

YNG Nghroes fy Arglwydd ffrostio wnaf,
Trwy hon mi gaf orfoledd,
A chysur pur wrth deithio'r glyn,
A choron yn y diwedd.

Mae dirmyg Crist a'i Groes i mi
Yn fwy o fri ac urddas
Na'r holl drysorau sy'n y byd,
A chyfoeth drud pob teyrnas.