Ac er cael ei eni, mewn tlotaf wael anian,
O forwyn iselwedd, mewn agwedd dyn egwan;
Ni chollodd angylion mo'u tirion Iôn, yno;
Er dyfod dan w'radwydd o'u gwydd, fel i 'mguddio;
Dechreu'sant yn ddoeth, bur goeth, ei bregethu
Yn Dduw iddynt hwy, a mil mwy na hyny;
Yn gyflawn gyfodiad, a Cheidwad pechadur;
Athrawon Nef uchod yn gosod i'n gysur.
I ninau yn awr, doed gwawl nefol goron,
Goleuni i lawr i wel'd y mawr berson;
Fel delom, rai dylesg, i'w ddilesg addoli
Yn ngoleu dysgleiriol ei radol fawrhydi.
Roedd Crist wedi ei addaw gan arfaeth drag'wyddol,
Y deuai i wisgo am dano gnawd dynol:
Rhoed, wedi, i farwolion, addewid fawr helaeth,
Gan ddyweyd i fyd isod, "Anorfod yw'n harfaeth,
Mae IESU yn dyfod, Concwerwr mawr dwyfol,
O wraig, o had Efa; fe 'siga ben Diafol.'
Eu gair a gyflawnwyd, fe'u rhoddwyd yn rhyddion:
Gwraig rydd ydyw'r arfaeth, addewid sy'n foddlon.
Ond rhyfedd iawn oedd i'r nefoedd lân hawddgar,
Gwlad rydd, hi a aeth yn rhwym, i'r gaeth ddaear;
Duw mawr heb un ddyled, mewn dyled i ddynion,
A'r Priodoliaethau'n dysgleirio'n dra boddlon.
Y Nefoedd a dalodd, ni dduodd addewid,
I'r ddaear, (faith eigion) fel ei cyfoethogid;
'Nawr ddaear, mae dolef Duw nef yn dy ofyn,
Mae dydd it' i dalu, ar ol hyn yn dylyn.
Awdurdod ein Iôr arweiniwyd o'r wiw—nef,
Efengyl fawr gref, myn ddodrefn Nef adref;
Hi gasgl y rhif ethol, ni âd yn ol aelod
Gwerth gwaed y Dyn Iesu, er Diafol a phechod:
Rhwym Iesu'r hen Lew, yn mhydew y poenau;
Dwg gaethion o'i hawl, gyfryngawl grafangau;
O lafur ei enaid i'w law fawr E ynill,
Ni âd o'i holl eiddo un iddo yn weddill.
Pan gesglir holl nifer yr Arfaeth i Seion,
O bob cwr y ddaear, Cenhedloedd, Iuddewon;
Tudalen:Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig.djvu/12
Gwedd
Prawfddarllenwyd y dudalen hon