Bydd llawen y lluaws a gaed i'r Llenlliain,
Yn seinio mawl uchel, i'w IESU'n ddi ochain.
Rhwn wnaeth ddwfr yn wîn, trwy nerth ei rîn wyrthiol
A'u deil yn ei law, (er llid a braw Diafol)
Hwn eilwaith, try alar ei blant yn orfoledd;
Yn helaeth iawn yfant o wîn ei dangnefedd.
Yn cerdded fe'i caed, a'i draed ar frig tònau;
Yn dyfod y cair, Mab Mair, ar gymylau;
O bulpud y cwmwl ar bawb oll, fe eilw,
O ddaear, o foroedd, "I'r farn deuwch feirw."
—W. WILLIAMS, Gwilym Peris.
CAROL 5.
Mesur ARGLWYDDES TRWY'R COED.
GWRANDAWN ar leferydd y newydd yn awr,
Un mawr ei gymeriad is haul mwyaf sylwad,
Ac ynddo dystiolaeth deg odiaeth am Geidwad;
Mae mynwes trugaredd mewn rhyfedd barhad,
Yn wastad yn estyn, dros hydol draws adyn,
Ei berlais nefolaidd i'w hoffaidd amddiffyn;
On'd ydyw'n beth mawr, ini'n awr dan y nen,
Ein dal ar faes gobaith yn lanwaith ddilen?
Pe cawsai cyfiawnder ei rwysg yn ei burder,
Llyncasai fyd, oll i gyd, i enbyd ddiddymder;
Y priodoliaethau oedd oll yn cyd—ddadleu
Am achos y Meichiau a'i radau di ri,
Drwy hyn y daeth arbed a nodded i ni;
Cyfiawnder a gafodd yr hyn a ofynodd,
Y Meichiau'i hun, dros y dyn, du elyn, a dalodd,
Am hyn mae pechadur yn rhydd yn mhob ystyr,
Nid allai'r ddeddf wreuthur un mesur oedd mwy,
Hi gafodd dâl cyfiawn, deg lawn yn ei glwy'.
Un defnyn o'r gwaed a gaed o'i gorph gwyn,
Y mae hyn yn beth hynod, a bwysai holl bechod
Y byd, yn nghlorianau difrychau'r nef uchod;
Paham y bychenir, y dywedir nad oes
Yn ngwaed y groes grasol deg lawn a digonol
Ar gyfer rhwyg Addaf, du anaf rhyw dynol,
