Nid oedd greadur dan y nefoedd
Er ei farw, na gwaed yn foroedd,
A wnae'n gytun Dduw a dyn,
Heb sylwedd Brenin Silo,
Yn Dduw a dyn ei hun i'w huno,
A gwisgiad dynol gnawd am dano.
Lle gwelwn gariad rhad yn eglur
Yn mhriodas y ddwy natur,
Y Duwdod santaidd yn ymwisgo,
A'r natur ddynol yn ymrwymo;
Iesu Brenin Nef y nefoedd,
O'i hunan gariad, hwn a'i gyrodd,
Priodi a wnaeth forwyn gaeth,
Mewn arfaeth o'i wirfodd;
A swm ei dyled oll a dalodd:
A phob gofynion a gyflawnodd.
Cyflawnodd eiriau y Proffwydi,
Oedd am dano'n rhagfynegi;
Cyflawna ei waith, blinderus daith,
Ar y gyfraith hir gyfri;
Cyflawna a addawodd i'w ddyweddi,
Ei addewidion yn ddioedi.
Cyflawn waith ein prynedigaeth,
A ragwelwyd draw mewn arfaeth";
Gadawai ei nefoedd lân yn ufudd.
Agorodd ddrws cyfammod newydd;
Dros ei aelodau etholedig,
Fe gym'rodd arno boen a dirmyg,
Cystuddiau a gwawd, yn y cnawd,
Yn Frawd hwyrfrydig,
O garu maddeu gorfu i'r Meddyg
Ddyodde' gw'radwydd angharedig.
Dyodde' ei wadu, dyodde' ei wawdio,
Ei fflangellu a'i gernodio,
O 'wyllys da dyodde' a wna,
Tros Adda am droseddu:
Ar ben Calfaria bu'n aberthu
Ei gorph ei hun o achos hyny.
Tudalen:Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig.djvu/17
Gwedd
Prawfddarllenwyd y dudalen hon