Nid allent hwy ei faeddu'n fwy â'u dychrynadwy nerth,
Ond yn y man fe ddaeth i'r lan, er byddin Satan serth:
Ein T'wysog moddog mawr sydd wedi conc'ro'r Cawr,
Wrth brynu epil eiddil Adda, ca'dd ben Golia i lawr.
Cwyd Seion wan dy lef i'r lan i ddatgan elod dy Dduw;
Crist yw dy blaid a'th rym wrth raid, a noddía d'enaid yw.
Fe fethodd dyfais diafol gaethiwo yn ol ei nerth,
Trwy leiddiaid lu, na'r bedd lle bu, i waelu dim o'i werth;
Rhoes Iesu'r Llew thuadwy o tan ei glwy' â'i gledd,
Er angau cry', a'r sarffaidd lu, fe godai'i fyny o'i fedd;
Ond rhyfedd iawn y tro, hwn cadwn yn ein co',
Mab Joseph, o gyff Jesse, a dòrai'i faglau fo.
Y Bugail mwyn a ddaeth i ddwyn ei weiniaid ŵyn i'w dŷ,
Fe dyn ei braidd o blith y blaidd, rai llariaidd, ato'n llu.
Mae'r Jubili'n y wlad yn seinio pur leshad,
Y rhai sy'n credu yn yr Iesu sy'n deulu i'w anwyl Dad,
Ein lloches glyd, a'n hedd o hyd, pan fyddo'r byd ar ben,
A'n cyflawn wledd tu draw i'r bedd, llawn mawredd o!l.
Amen.
CAROL 12.
Mesur—MILLER'S KEY.
NAC ofnwch, rai sy'n effro
I wylio gyda'r wawr,
O nefol gaerydd ar foreuddydd
Mae newydd yma'n awr,
Fod Ceidwad wedi ei eni,
Rhydd ini lawn ryddhâd,
Gwnaed rhyddid trwyddo i bawb a gredo
Anturio i wydd y Tad;
O ddedwydd ddydd a ddaeth,
Yn llifo o fêl a llaeth!
Crist mewn cadachau rwymwyd,
Gwaith diafol a ddattodwyd,
Rhydd godwyd rhai oedd gaeth;
Angylion loywon lun
A byncient fawl bob un,
