Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig.djvu/38

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Efe fawrhaodd gyfraith Ner,
Wrth fyn'd, o'i fwynder tyner tani;
Fe'i gwnaeth yn anrhydeddus iawn
Wrth rodio'n uniawn wrthi:
Efe'i boddlonodd hi mewn rhan,
Eneiniog gwiwlan, pan ei ganwyd;
Ond gwaeddi 'roedd o hyd am waed
Nes caed y gair, "Gorphenwyd."
Gan mai'r ddynol anian bechodd
Am ddynol waed o hyd y llefodd
Cyfiawnder dwyfol; nes y cafodd,
Yn Aberth gwirfodd, lesu gwyn,
A chafwyd heddwch y pryd hyn:
Ac am na fynai'r gyfraith fanol
Neb is radd i'r Iesu siriol,
Efe a ddofai'r felldith ddwyfol.
"Duw a ymddangosodd yn y cnawd;"
Yn ddyddiwr gwiw, yn ddiodd'wr gwawd.

Ac am i'r ddeddf gael llwyr foddhad
Yn Iesu gwiwfad, ynad union,
Dylifai boll fendithion Duw
I ddynol ryw oedd weinion.
Trwy'r goruchafion seinio sy,
Caed Iesu'n addas frenin heddwch,
Ac ar y ddaear 'wyllys da
I ddynion, a diddanwch,—
Ganwyd heddyw'n ninas Dafydd
Y goreuglod Grist yr Arglwydd;
I'r holl bobl mae'n Waredydd:
Efe yw Llywydd nef a llawr,
A'i ras i ni a roes yn awr.
Ni all tafod dyn fynegi,
Na holl lüoedd gwlad goleuni,
Pa faint o freintiau a ddaeth ini
Pan ga'dd ei eni'n berffaith un;——
Yn berffaith Dduw, yn berffaith ddyn.

Ac am eni yr Iesu Grist,
A dyodde'n athrist dan fawr ruthrau,