Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig.djvu/44

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Y Tad yn ethol Meichau,
Y Mab yn foddlon dyodde',
A'r Ysbryd Glân â'i ddoniau, o'u gwir fodd, o'u gwir fodd
Yn tywys Seion adre', o'u gwir fodd.

Diosgodd Crist ei goron, o'i wir fodd, o'i wir fodd,
Er mwyn coroni Seion, o'i wir fodd;
I blygu ei ben dihalog
O dan y goron ddreiniog,
I ddyoddef dirmyg llidiog, o'i wir fodd, o'i wir fodd,
Er codi pen yr euog, o'i wir fodd.

O cofiwn Gethsemane, lle bu ef, lle bu ef
Yn chwysu'r gwaed yn ddagrau, lle bu ef;
Ac am y flangell greulon
Yn arddu cefn y Cyfion
Ar hyd heolydd Seion, lle bu ef, lle bu ef,
A'i gnawd yn gwysi hirion, lle bu ef.

Hawdd olrhain ei gerddiad, hyd y llys, hyd y llys,
Gan lwybr coch orlifiad, hyd y llys,
Lle cafodd Iesu cyfion
Ei watwar gan elynion,
A tharo'i wyneb tirion, yn y llys, yn y llys,
Er dirmyg ar ei berson, yn y llys.
 
O'r llys at orsedd Pilat, er ein mwyn, er ein mwyn;
Taenellwyd gwaed y Cymmod, er ein mwyn;
Lle bu y Duw anfeidrol
Yn goddef barn angeuol
Gan ei greadur meidrol, er ein mwyn, er ein mwyn,
Yn fud fel caeth troseddol, er ein mwyn.

O dacw'r Oen mewn dalfa, er ein mwyn, er ein mwyn,
Yn esgyn pen Calfaria, er ein mwyn,
I ddyoddef Dwyfol loesion,
Ar bren y groes rhwng lladron,
Y bicell fain a'r hoelion, er ein mwyn, er ein mwyn,
A cholli gwaed ei galon, er ein mwyn.

Gorweddodd yn y beddrod, er ein mwyn, er ein mwyn,
I dynu'r damp o'i waelod, er ein mwyn;