Tudalen:Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig.djvu/48

A'r Arglwydd a wnaeth Adda, yn gyfion gydag Efa,
Dedwydda' deuddyn;
Os cadwent 'rhyn a archai, nas gallai dim drwy'r dyddiau
Wneyd niwed iddyn';
Un clwy', nid oedd yn Eden trwy,
Na thân i'w llosgi, na dwfr i'w boddi,
Na gwres nac oerni, byth i'w dihoeni hwy,
Ac eto os gwnaent ond pechu, ni pharai hyny'n hŵy;
A'r dyn, pob peth oedd yn gytun,
Holl waith ein Llywydd, creaduriaid beunydd,
Oedd gyda'u gilydd yn llonydd yn eu llun,
Heb ynddynt un gynddaredd na naws anweddaidd wŷn.

A chwedi, yn mhen 'chydig, daeth Satan felldigedig
I ymgynyg yno,
Fel carwr ffals, anffyddlon, nes hudo'r wraig wan galon,
Ac Adda, i'w goelio;
Fe wnaeth hen Adda ac Efa'n gaeth,
Am dòri'n eglur orchymyn cywir
Eu doeth Benadur,—beth allent wneuthur waeth;
Pan goelient eiriau'r gelyn caent ddychryn sydyn saeth;
A'r dyn, a serchodd arno ei hun,
Dim hŵy nis bwytai Baradwys ffrwythau,
Oedd dda'n ddiameu, i'w ran ni fynai'r un,
Ond porthi ei anian gnawdol, eilunod oedd ei lun.

Nid oedd ar Dduw mo'r ddyled i 'mwisgo â chawd i'n gwared,
Mae'i air yn gwirio;
'R oedd cariad a thrugaredd, ni welwn yn ddiwaeledd,
Ddigonedd ganddo;
Y draul, a fwriai fe'n ddiffael,
Cyn iddo amlygu, na bod mewn beudy,
Fe wyddai'r Iesu beth oedd heb gelu i'w gael,
Nid llai na marw'n galed, 'rwy'n gweled tros ddyn gwael;
Oen ne', pan ddaeth i Fethle'm dre',
A chael ei eni o'r forwyn Fari,
Ei elynion difri fel llwyni oedd yn mhob lle,
A Herod, gynta', oedd waedlyd am ddwyn ei fywyd E.

Yn ddiwad 'roedd Iuddewon yn bobl uchel feilchion,
O galon galed;