cnawd, gorchwyl pur anhawdd oedd ymadael a hwynt. Gyda'r nos, bwytaem giniaw, a gorffwysem mewn cysgod. Yr oedd y nos yn beryglus heb ofal, o herwydd trymder y gwlith. Nid oedd perygl oddiwrth y brodorion. Gallem gerdded yn ddibryder o un gongl i'r llall o'r ynys heb ofni niwed; eithr cadwai y gwlith ni o dan gysgod. Yno buom yn gwrando ar gân ambell negro a deithiai y ffordd gyfagos, a chlywem adsain cân y cysegr yn ei acenion dieithr. Disgleiríai y ser gyda phrydferthwch, ac yr oedd y lleuad fel pe buasai yn agosach atom yn y trofannau. Safai preswylwyr y ffurfafen allan o'r nefoedd; ac nid fel y gwnant mewn awyrgylch fwy niwlog— yn debyg i berlau wedi eu gosod yn y nos.
Yn Neheubarth America gwelsom ser dieithr i'r wlad hon. Buom ganol nos yn edrych ar y Groes Ddeheuol yn sefyll yn syth i fyny ymysg y ser; a buom yn meddwl fod drychfeddwl am Galfaria fryn yn meddwl y Crewr pan alwodd hon i fod; canys cafwyd llun Ei groes ar y nef yn y nos.
Ym Mandeville daethom i gyfarfyddiad a llawer cenedl. Y Chineaid oedd