Tudalen:Twm o'r Nant Cyf II (ab Owen).pdf/57

Gwen. O rhowch i mi gardod yn ddiragrith,
Chwi glywsoch yn bendant mai da ennill bendith.

Arth. Ni feddi di'r un fendith, mwy na gafr neu fwch,
Gwyneb hwch mewn gwenith.

Gwen. Onid ydyw'r gair yn dweyd yn gywren,
Fod bendith i bawb a roddo elusen?

Arth. Y fendith ore fuase mewn pryd,
Eich curo chwi o'r byd, hen garen.

Gwen. Ai meddw ydych? fe fuase'n well dull
Fy lladd!—O erchyll Iddew!

Arth. Buase yn llawer amgen lles,
Gael dibendod y gnawes bendew.

Nage, pe gwyddech chwi'r cwmpeini gweddus,
Fel yr aeth hi yn baelfed mor helbulus;
Mae hi'n ddigon o siampl i bawb trwy'r plwy',
Am fywiolieth, i fod mwy gofalus.

'Roedd ei gŵr hi'n porthmoneth draw ac yma,
A llafn o bwrs melyn, ac yn walch pur ysmala,
A hithe gartre' yn diogi, ac yn ymdroi,
Mor foethus, wedi ymroi i ddyfetha.

Ond o dafarn i dafarn, 'roedd e'r hen borthmon diofal,
Heb fawr edrych at na thir na chatal,