Neidio i'r cynnwys

Tudalen:William-Jones.djvu/183

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

"Mi ro'i steak and chips iddo fo! Y tebot!"

"Ond 'wyddost ddim, 'falla' fod gan y dyn 'ma ..."

"Athrylith, William, athrylith! Yn Saesneg, genius. Yn iaith Wili John, boloney. Mi fasa' wedi gwneud plisman bendigedig yn nrama Twm. Digon o lais a digon o giamocs. 'Dydi'r ffaith fy mod i'n sâl ddim yn rhoi hawl i bob ffŵl drio'i law ar fy ngwella i a stwnsian fel y mae hwn."

"Ond mi ddeudodd o'r gwir amdanat ti."

"Hawdd iawn iddo fo."

"O?"

"Mi ddeudodd fy mod i'n goliar. Y marcia' glas 'ma ar fy nhalcan i yn gweiddi hynny, 'ngwas i. Mi ddeudodd fod fy mrest i'n wan. Mi fedra' dyn dall gasglu hynny dim ond iddo wrando ar y fegin o frest sy gin i. Mi ddeudodd fy mod i'n dena'. Mi welodd hynny trwy a thros 'i sbectol."

"Sh!"

Dychwelodd y "Doctor."

"Y rhai hyn i chwi," meddai wrth William Jones, gan estyn blwch crwn iddo. "Cymerwch bump bob dwyawr, pump bob dwyawr."

"Diolch." A thynnodd y dyn bach ei bwrs allan.

"Yn awr eich achos chwi, fy nghyfaill," meddai wrth Grad.

"Y rhai hyn," gan roi blwch crwn arall ar y bwrdd, "ar ôl pob pryd. Y rhai hyn," gan daro blwch hirgul wrth ochr y cyntaf, "wedi deffro yn y bora a chyn cysgu'r nos. A'r rhai hyn bob dwyawr."

"Dim, diolch."

"Beth, fy nghyfaill?"

"Dim, diolch. Dydw' i ddim isio'r un o'r petha'."

"Ond, Crad!. Cododd William Jones yn frawychus o'i gadair.

"Tyd, William, mae'n bryd inni fynd am y trên."

"Ond ...'

"Tyd, ne' mi fydd rhaid inni aros awr a hannar am y trên wedyn."

"'Faint sy arnon ni i chi, Doctor?" gofynnodd y chwarelwr yn frysiog, gan deimlo y gwaeddai ei nerfau am ddogn o'r feddyginiaeth yn y blwch.

"Pedwar a 'wech, fy nghyfaill."

Daeth o hyd i'r arian a brysiodd ar ôl Crad. Cerddodd y ddau yn dawel ar hyd y ffordd.