tynnu dannadd a pheth arall ydi medru trwsio ... y ... gwneud plât o ddannadd-gosod, yntê?"
"Neb tebyg i Huws, William Jones. Mi gafodd y wraig cw y set ddela' welsoch chi 'rioed gynno fo. Dim trwbwl yntôl hefo nhw. Dannadd champion, William Jones. Deudwch wrtho fo 'mod i wedi'ch gyrru chi yno. 'Rydan ni'n rêl chums, ydach chi'n dallt."
Yn y Bwl gyda'r nos yr oedd Huws a Huw Lewis yn chums, wrth gwrs, ac am bob cwsmer a enillid iddo gan ddeiliaid y dafarn, fe dalai'r deintydd beint, ac weithiau ddau neu dri.
"Tynnu'r whôl lot faswn i, 'tawn i'n eich lle chi, William Jones," meddai Huw yn ddwys, gan ei weld ei hun yn cael o leiaf dri pheint. "Dyna wnaeth y wraig 'cw, a 'dydi hi ddim wedi cael traffarth o gwbwl hefo nhw."
Galwodd William Jones yn nhŷ Robert Gruffydd ar ei ffordd adref o'r gwaith. Cyn gynted ag yr agorodd ei gŵr y drws, brysiodd Jane Gruffydd i'r gegin fach a dychwelodd hefo platiad mawr o datws a chig a moron a'i daro ar y bwrdd.
"William 'ma isio cael benthyg y cloc-larwm," meddai Robert Gruffydd wrthi.
"Diar annwl, â chroeso."
"'I un o wedi cael damwain."
"Na, stopio ddaru o," cywirodd William Jones yn frysiog.
"Hannar awr wedi un."
"Tewch! Mi a' i'w nôl o rŵan." Ac i ffwrdd â hi i'r llofft. Aeth ei gŵr hefyd allan i'r cefn i olchi ei ddwylo.
Edrychodd William Jones o amgylch y gegin. Glendid a chysur ym mhobman, sglein ar bopeth, lliain glân ar y bwrdd.
Â'r platiad bwyd 'na!
Daeth Alun, hogyn hynaf Robert a Jane Gruffydd, i mewn o'r gegin fach, a phin dur rhwng ei wefusau. Yr oedd ef yn yr Ysgol Ganolraddol ac yn cael hwyl arni yno, yn ôl ei dad.
"Lot o dasg heno, Alun?"
"Inglish a Welsh, William Jones."
"O. Be' di'r Welsh ?"
"Gneud sentences hefo geiria'."
"O. Pa eiria', fachgan?"
"Hefo adjectives."
"O." A nodiodd William Jones yn gall.
"Dyma fo," meddai Jane Gruffydd, yn dychwelyd hefo'r
