ato fa ac fe'wetws a y cawn i ddechre' ddydd Llun. 'On i'n cysgu a chal bwyd 'da Beti, a 'na garedig odd 'i whâr hi! Ond, Wncwl bach..." Torrodd i wylo'n hidl eto.
"Sut na fasa' un ohono' ni wedi dy weld di tua Chaerdydd 'na, dywad?" oedd cwestiwn William Jones ymhen tipyn.
"On i byth yn mynd mas, dim ond i'r sinema. A 'na hir odd diwedd yr wthnos, Wncwl! Dydd Gwener a dydd Sadwrn a dydd Sul. Fel blwyddyn! 'On i'n trio darllen, ond llefan y glaw 'on i'r rhan fwya' o'r amsar... Shwd ma' Dada, Wncwl?"
"O, mae o'n o lew, wsti, ond 'i fod o wedi poeni lot yn dy gylch di. Mi fydd o'n iawn 'rŵan ar ôl iti ddŵad adra—os na fyddi di'n gwneud rhyw dricia' fel hyn eto."
"Byth eto, Wncwl!"
"Nefar agen!"
"Nefar agen!... 'Glywsoch chi o' wrth Arfon?"
"Do, hogan. Pryd oedd hi, hefyd? ... Ia, bora ddoe.
O, mae o'n swnio'n reit hapus, ac wedi cael 'i symud 'rwan i'r offis. Mae'r gwaith dipyn bach yn fwy diddorol yn fan 'no, medda fo. Ac mae o'n sôn am fynd i'r University yn Llundain bob gyda'r nos cyn bo hir. I gymryd digrî, medda fo."
"Ma' Wili John yn cal tywydd da, Wncwl."
Tywydd? Tywydd?
"Yn y gwersyll yn Llangrannog," chwanegodd Eleri.
"O, ia. Aeth o ddim, hogan."
"Pam?" Saethodd y gair ato. Ai o'i herwydd hi yr arhosodd Wili John gartref yn lle mynd i Wersyll yr Urdd?
"Roeddan nhw'n brysur iawn yn y siop at ddiwadd yr wsnos, wsti, a mi ofynnodd Mr. Lewis iddo fo ohirio'i wylia' tan wsnos nesa'. Mae o am fynd ddydd Sadwrn, medda fo."
Ni wyddai a gredai Eleri'r stori ai peidio; teimlai ei llygaid ymchwilgar arno, a thaniodd ei bibell.
"Shwd ma' Mot, Wncwl?"
"Yn rêl bôi, hogan, ond 'i fod o'n ddrwg ofnadwy. 'Wyddost ti be wnaeth o ddoe?"
"Beth?"
"Mynd i siop Wili John a dûad oddi yno hefo darn o gig â phapur y pris ynghlwm wrtho fo. Pawb yn y pentra yn trio'i stopio fo ar 'i ffordd adra. Mi es i i'r siop i gynnig talu i Mr. Lewis, ond 'wnaeth o ddim ond chwerthin am ben y peth."
