"Ia, 'ngwas i?" Yn y gwely yr oeddynt.
"Ma' sgîm 'da fi."
"Oes, mi wn, ond cer i gysgu rŵan, 'r hen ddyn."
"Ond ma' hi'n sgîm grêt, w."
"Ydi, mae'n siŵr, ond mae hi wedi un ar ddeg, Wili John."
"Ma' Mr. Lewis yn siŵr o roi bencid y cart a'r gasag i fi ddydd Mercher."
"I benthyg nhw i be?"
"I fynd â Dada lawr i weld y Carnifal."
"Wyt ti wedi gofyn iddo fo?"
"Nagwi."
"O, mae'n well iti beidio, fachgan. Yr ydw i bron yn sicir na ddôi dy dad ynddo fo hefo chdi. Mae o'n swil iawn, fel y gwyddost ti."
"Fe ddaw e os dewch chi, Wncwl, a fe allwn ni fynd lawr yn gynnar a throi miwn wrth y Workmen's i weld y prosesion.
'Odych chi'n gêm?"
"Dos i gysgu 'rŵan, Wili John."
"Odych chi'n gêm?"
"Mi fydd pobol yn meddwl ein bod ni'n rhan o'r Carnifal, weldi."
"Dim ffiar, os ewn ni lawr sha thri a throi miwn i'r gwli wrth yr Hall. 'Odych chi'n gêm?"
"O, o'r gora'. Nos dawch, 'rwan."
"Nos da, Wncwl ... Ac ar ôl i'r prosesion fynd i'r cae, fe awn ninna' ar 'i ôl a, 'chi'n gweld. A ma' Queen, y gasag, fel ôn bach, w."
"Ddaw dy dad byth hefo ni, mi gei di weld."
"Fe gewch chitha' weld, 'êd. Gw—neit."
"Paid ti â sôn gair wrtho fo tan ddydd Merchar. Mae gin inna' sgîm."
Y bore Mercher canlynol, aeth William Jones i fyny i'r alotment, a phan ddychwelodd i'r tŷ tuag amser cinio, yr oedd yn gloff iawn.
"Yn eno'r annwyl, be' sy wedi digwydd, William?" gofyn—nodd Meri.
"Troi fy nhroed ddaru mi, hogan, ar waelod yr hen lwybyr 'na. Ond mi ddaw o ato'i hun mewn munud."
"Wyt ti'n meddwl y medri di ddiodda' dal dy ffêr mewn dŵr oer am dipyn? Mae hynny'n beth reit dda, meddan' nhw."
